Al meer dan 25 jaar wordt er bij iedere verkiezing van de Tweede Kamer geroepen dat de zorguitgaven uit de hand lopen. Maar is dat wel zo?

Laten we eens rustig naar de cijfers kijken. Bij de doorrekeningen van de verkiezingsprogramma’s zien we dat heel veel partijen op de automatische groei door meer patiënten en behandelingen en prijsstijgingen willen bezuinigen. Met andere woorden de zorguitgaven groeien wel, maar minder meer. Alleen GroenLinks/PvdA investeert meer in de zorg dan de automatische groei. In onderstaand overzicht uit cijfers van het CPB zijn in de kolom Zorguitgaven de volgende elementen meegenomen: 

- Eerstelijnszorg

- Tweedelijnszorg

- Apotheken

- Wijkverpleging

- Ziekenvervoer

- Ouderenzorg

- Gehandicaptenzorg

- GGZ

- Bescherm wonen

De totale uitgaven zijn verminderd met eigen bijdragen, eigen risico en premies. Voor de ontwikkeling van het BBP (Bruto Binnenlands Product) is uitgegaan van een economische groei van 1,9% in 2024. Vanaf 2025 is voorzichtigheidshalve gekozen voor 1,5%. 

In dit overzicht stijgt het percentage voor zorg in procenten van het BBP (datgene wat we met z’n allen produceren/verdienen) van 9,3% naar 11,5%. Dat is zeer ver verwijderd van de doembeelden van een kwart van wat we met elkaar gaat naar zorg. Is 11,5% van wat we met elkaar produceren/verdienen teveel voor zorg? Het onderwerp dat heel veel kiezers het belangrijkste vinden? Laten we elkaar niet gek maken met verhalen dat de zorg onbetaalbaar wordt. Ja, de kosten stijgen, maar kijk ook altijd naar het BBP om te beoordelen of het wel of niet maatschappelijk te dragen is.

Michiel Verbeek